Szata roślinna

Szata roślinna

Szata roślinna gminy Naruszewo związana jest ściśle z uwarunkowaniami geomorfologicznymi i wraz z ukształtowaniem terenu decyduje o walorach krajobrazowych.

p1000722.jpg [800x600]

Struktura krajobrazu obszaru gminy prezentuje układy mozaikowe z udziałem lasów, trwałych użytków zielonych i dominujących obszarów upraw polowych. W północnej części gminy wyodrębnić można krajobraz den dolinnych i obszarów morenowych. Lasy i zarośla łęgowe zachowały się tu na niewielkich powierzchniach. Są to często zarośla wierzbowe oraz łęgi wierzbowo-topolowe. Według klasyfikacji przyrodniczo-leśnej gmina Naruszewo leży w zasięgu Krainy IV Mazowiecko-Podlaskiej. Lasy zajmują ca 2,6 tyś. ha, co stanowi 16,6% ogólnej powierzchni gminy (powiat płoński – 13,2%, woj. mazowieckie – 22,0%). Zbiorowiska leśne w granicach gminy nie odbiegają od przeciętnych na Nizinie Północno-Mazowieckiej. W zależności od warunków glebowych, klimatycznych i wodnych wytworzyły się różne typy siedliskowe lasów. Dominują siedliska borowe (bór mieszany, bór mieszany świeży) z dużym udziałem drzewostanów sosnowych. Na najuboższych glebach, głównie w strefie wzgórz moren czołowych i pagórków kemowych występują lasy mieszane (z dominującą brzozą, licznymi krzewami i drzewami liściastymi w podszyciu). Lasy wilgotne występują na glebach murszowo-mineralnych, a w drzewostanie obok sosny występuje świerk, brzoza i olcha.

W gminie Naruszewo lasy pełnią głównie funkcje: ekologiczne, ochronne oraz klimatyczne.

Porastające obszar wododziałowy (w Obszarze Chronionego Krajobrazu) lasy stanowią zbiorowiska o dużym stopniu naturalności i pełnią ważną ekologiczną rolę. Są to lasy: 

  • glebochronne – utrwalają luźne piaszczyste podłoże i przyczyniają  się do  poprawy ich struktury wilgotności (zwiększenie wilgoci w glebie),
  • wodochronne – regulują spływ powierzchniowy i retencjonują wody tj. zatrzymują odpływ wody opadowej i stabilizują (podnosząc) poziom wód gruntowych,
  • klimatotwórcze – wpływ na mikroklimat.

img_1222.jpg [800x533]

Lasy i zbiorowiska roślinności wysokiej odgrywają też istotną rolę jako ostoje zwierzyny w ciągu dolinnych powiązań faunistycznych. Skupiskami roślinności o charakterze unikalnym, w większości zabytkowym są parki podworskie, gdzie spotkać można takie gatunki drzew jak: graby pospolite, lipy drobnolistne, kasztanowce, klony, buki, wiązy, modrzewia, jesiony, świerki. Oprócz parków skupiskami zieleni zasługującymi na uwagę są skupiska zieleni pochodzenia kultowego – cmentarze i zieleń przykościelna, gdzie dominuje starodrzew. Dominują kompleksy leśne Skarbu Państwa zarządzane przez Nadleśnictwo Płońsk w ramach Okręgowej Dyrekcji Lasów Państwowych w Warszawie poprzeplatane niewielkimi enklawami lasów prywatnych.